Inloopochtend of deelcafé, verschillende namen en verschillende initiatieven. Het gaat er in beide gevallen om dat een bakje koffie of thee verbindt. Het is de start van gesprekken, van ontmoetingen en soms meer.
Tekst: Lindy Huibregtse
Foto's: Samen Vrijwillig
Waar gaan die gesprekken tijdens zulke koffiemomenten dan over?
“Dat kan over van alles gaan” vertellen de vrijwilligers van ’t Hofje onder den Toren in Middelburg en van Bie de Buren in Arnemuiden. ‘t Hofje werkt met zo’n 50 vrijwilligers; Bie de Buren met 60. ‘Vroeger’ blijkt een favoriet onderwerp tijdens de gesprekken, dat geeft herkenning en een gemeenschappelijk gevoel. Het is ook veiliger dan bijvoorbeeld politiek. “Maar van de week kwam er een mevrouw van 91 vragen of we ook naar de voetbal hadden gekeken. Sport en liefhebberijen worden ook gedeeld.”
Lies Janse, 69 jaar, Arnemuiden, gastvrouw bij Bie de Buren
“Als we beginnen dan verdelen we de taken. We zijn met z’n drieën en we werken met een aftekenlijst. De een gaat bestellingen opnemen, de ander staat achter de bar en maakt het klaar. We vullen ook de koelingen we snijden de taart. Als dochter van een bakker mag ik dat snijden van de taart eigenlijk altijd doen. De taarten worden gebakken door de taartenbak-vrijwilligers. Ik sta er echt versteld van wat een goeie bakkers we hebben.”
Corrie van Belzen, 60 jaar, Arnemuiden, gastvrouw en bakster bij Bie de Buren
“Ik maak de eenvoudige baksels hoor. De cupcakes of bijvoorbeeld bananenbrood. En op tijd de bakjes van het koffiezetapparaat leeghalen, dat doe ik ook altijd. Wist je dat je die koffieprut in je tuin kan gebruiken? Dan heb je minder last van slakken. Ik vind het heel gezellig dat we meestal met een vast team werken op woensdag.”
Corrie Marijs, 66 jaar, Middelburg, hoveling bij ’t Hofje
“Dat ik hoveling ben, betekent eigenlijk dat ik meedenk in de organisatie over de vraag ‘Hoe geef je vorm aan een maatschappelijk diaconaal centrum en hoe krijgen we de mensen hier?’. Het is belangrijk dat ons aanbod aansluit bij de vraag en niet andersom. Zo zitten de mensen die komen voor de inloopochtenden meestal niet te wachten op spelletjes of activiteiten. Dat bieden we dan weer op een ander moment en daar komen andere mensen op af.”
Rien Beije, 74 jaar, Middelburg, schenkt koffie bij ’t Hofje
“Bij het koffie schenken hou je ook een beetje in de gaten of de gesprekken leuk blijven. Soms wil iemand heel hard praten en die moet je dan een beetje dimmen en dat kan ik wel goed. Als je jong bent is het misschien moeilijker om mensen op hun gedrag te wijzen. Ik heb altijd gevaren en aan boord moet je lang met elkaar optrekken, dan leer je wel de sfeer goed te houden. Daar heb ik ook geleerd dat verschillende culturen verschillende standpunten hebben over iets wat we in Nederland vanzelfsprekend vinden.”
Anneke Polderman, 69 jaar, Middelburg, activiteitencoördinator bij ’t Hofje
“De signalen en vragen komen bij mij binnen. Dan probeer ik daar iets mee te doen. Sinds we een coördinator hebben overleg ik daar altijd mee. We wisselen nu ook af met aanwezigheid bij de activiteiten. Dat is fijn, anders zou je niet eens met vakantie kunnen. Ik zie ’t Hofje als een soort buurthuis voor de binnenstad.” Koffiemomenten zijn vaak de start voor andere activiteiten. Er is een laagdrempelige inloop, ideeën en wensen kunnen worden ingebracht en er ontstaan weer nieuwe ideeën. Bij ’t Hofje wordt nu bijvoorbeeld de vraag naar een klaverjasclub opgepakt. En bij Bie de Buren wordt twee keer per maand door een club dames gebreid en gehaakt onder het genot van een kopje koffie met iets lekkers. Beide initiatieven kunnen wel nieuwe vrijwilligers gebruiken, alle leeftijden zijn welkom. Het leukste van dit vrijwilligerswerk? “De leermomenten, te zien hoe mensen onder elkaar contact maken.” “De onverwachte momenten en ontmoetingen. Echt cadeautjes die contacten.” “En je blijft in contact met mensen, anders dan alleen die in je eigen bubbel. Dat verrijkt je.”

Meer interviews
Dit artikel is gepubliceerd in vrijwilligersglossy "Samen".